‘Ben jij benaderd?’ Het is waarschijnlijk de prangendste vraag die succesvolle Marokkaanse Nederlanders elkaar de afgelopen weken tijdens de ramadan stelden.
De vastenmaand staat in het teken van spirituele bezinning en saamhorigheid. Maar dit jaar werd tijdens de iftar, de maaltijd na zonsondergang, heftig gediscussieerd over de lange arm van de Marokkaanse staat. Er werden anekdotes verteld over de verleidingskunsten van Rabat en grimmige verhalen over het schrikbewind. En plotseling werd anders naar elkaar gekeken: wie is er te vertrouwen?
Politiebrigadier
De aanleiding was het ontslag van de Rotterdamse politiebrigadier Ré L. Hij zou gespioneerd hebben voor de Marokkaanse geheime dienst. Net als Mohamed Zyad, die als vrijwilliger achter de balie in een Haags politiebureau werkte. Zyad, die een mensenrechtenorganisatie heeft opgericht, ontkende dinsdag in de Volkskrant dat hij een spion was. Ré L., die hij goed kent, zou dat evenmin zijn.
Over beide mannen stuurde de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) een ambtsbericht naar de politiekorpsen. De inhoud hiervan is onbekend. Wat zich daadwerkelijk heeft afgespeeld in deze ‘spionagezaak’, moet nog blijken. De rijksrecherche doet hier onderzoek naar.
Dat neemt niet weg dat – los van deze affaire – dit soort praktijken voorkomen. Marokko probeert al jaren grip te houden op haar onderdanen in het buitenland, die zij Marocains Résidents à l’Etranger (MRE) noemt. Goedschiks dan wel kwaadschiks.
Spionage
Dat Marokko in de Nederlandse achtertuin graaft, is niet uniek. Vele landen speuren stiekem over de grens. Op allerlei terreinen wordt informatie gezocht: economisch, technisch-wetenschappelijk, militair en politiek.
Sinds het einde van de Koude Oorlog – en het wegvallen van de twee machtsblokken (Verenigde Staten en Sovjet-Unie) – is de inlichtingenwereld diffuser geworden en zijn de allianties minder logisch. Diensten werken samen op specifieke onderdelen. Na 11 september 2001 bundelen ‘betamelijke’ inlichtingendiensten in het kader van de terrorismebestrijding de krachten met zusterdiensten die de mensenrechten minder serieus nemen. Zo wisselt ook de Nederlandse dienst informatie uit met die van Marokko.
Het is niet duidelijk hoe intensief die relatie is, maar de Volkskrant kent voorbeelden van familieleden in Marokko die daar aan de tand zijn gevoeld over hun geradicaliseerde neven en nichten in Nederland. Mogelijk verzamelt de Marokkaanse geheime dienst zulke informatie op eigen
houtje.
lees verder
http://www.volkskrant.nl/binnenland/article1074364.ece/Alles_voor_het_vaderland